Dodatki mieszkaniowe
Dodatek mieszkaniowy
Żeby dostać dodatek mieszkaniowy, trzeba spełniać łącznie trzy warunki:
- posiadać tytuł prawny do lokalu,
- dochód na członka gospodarstwa domowego nie przekracza pułapu określonego w ustawie,
- powierzchnia lokalu nie jest większa niż określona w ustawie.
Składając wniosek o dodatek mieszkaniowy, trzeba wszystkie te kryteria udokumentować. Dodatek mieszkaniowy wypłaca się, w terminie do dnia 10 każdego miesiąca z góry, zarządcy domu lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny (np. właścicielowi lokalu). Ten ma obowiązek zaliczyć wpłacony mu dodatek mieszkaniowy na poczet przysługujących lub rozliczanych za jego pośrednictwem należności za zajmowany lokal mieszkalny.
Tytuł prawny do lokalu a dodatek mieszkaniowy
Pierwsze kryterium, które trzeba spełnić, żeby dostać dodatek mieszkaniowy, dotyczy tytułu prawnego do lokalu.
Dodatek mieszkaniowy przysługuje następującym osobom: najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych; osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego; osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych; innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem; osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo najem socjalny lokalu.
Maksymalny dochód na członka gospodarstwa domowego
Na dodatek mieszkaniowy mogą liczyć osoby, których dochód na członka gospodarstwa domowego nie przekracza limitu określonego w przepisach. Jest to tzw. kryterium dochodowe przyznania dodatku mieszkaniowego. Jak się je oblicza i ile ono wynosi? najpierw należy sprawdzić średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego; następnie sprawdza się, ile w dniu złożenia wniosku wynosi obowiązująca kwota najniższej emerytury (ogłasza ją Prezes ZUS); jeśli w gospodarstwie jednoosobowym średni miesięczny dochód nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury, to przysługuje pełny dodatek mieszkaniowy; jeśli w gospodarstwie wieloosobowym średni miesięczny dochód na jednego członka rodziny nie przekracza 125% kwoty najniższej emerytury, to przysługuje pełny dodatek mieszkaniowy. Przez gospodarstwo domowe rozumie się: gospodarstwo prowadzone przez osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy, samodzielnie zajmującą lokal albo gospodarstwo prowadzone przez tę osobę wspólnie z małżonkiem i innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi, które swoje prawa do zamieszkiwania w lokalu wywodzą z prawa tej osoby.
Powierzchnia lokalu
Dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż: 30% albo 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60% (w tabeli poniżej oznaczona jako “powiększona maksymalna powierzchnia lokalu”) Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju.
Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny), w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego, nie może przekraczać:
35 m2 dla 1 osoby;
40 m2 dla 2 osób;
45 m2 dla 3 osób;
55 m2 dla 4 osób;
65 m2 dla 5 osób;
70 m2 dla 6 osób, a w razie zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m2.